De voorbije jaren stond de communautaire problematiek hoog op de Belgische politieke agenda. Maar dat was niet nieuw: de taalproblemen en communautaire spanningen hebben altijd politieke hoogspanning in het land verwekt. Maar was dat ook zo vóór 1830? Trok de Germaans-Romaanse taalgrens van meet af aan een spoor van verdeeldheid doorheen het Belgisch grondgebied? En hoe verliep het dan precies  (…) 

"Laat me meteen beginnen met datgene wat me op de lippen brandt: ik was het die op vrijdag 13 juli 1984 in het stadhuis van Mechelen het schilderij Poppenspel aan het Hof van Margareta van Oostenrijk kapotmaakte door prinses Isabella eruit te snijden. Het stadsblad De Mechelse Week noemde dat vandalisme, volgens mij was het diefstal en golden er verzachtende omstandigheden." An draagt haar grote  (…) 

Johan Anthierens is een journalistiek en literair fenomeen met een lange, gevarieerde en indrukwekkende staat van dienst. Niemands meester, niemands knecht is een bloemlezing uit zijn even indrukwekkende maar hopeloos verspreide tekstuele nalatenschap. Uit de verschillende honderden artikels, reportages, interviews en kronieken die Johan Anthierens van 1959 tot 1999 voor tientallen Vlaamse en  (…) 

Johan Anthierens zwierf zijn leven lang door de Vlaamse en Nederlandse mediawereld. Was hij een journalist of een schrijver? Hij was beide, en dat altijd tegelijk, zowel wanneer hij in Knack aan televisiekritiek deed als wanneer hij voor De Morgen de ronde van de Vlaamse Maria-oorden ondernam. De keitjes die hij onderweg uitstrooide, en die in Ooggetuige verzameld zijn, trekken een spoor door  (…) 

Van negen boekbesprekingen voor  De Standaard der Letteren maakte Brigitte Raskin negen vrouwenportretten. Van die teksten van Raskin en negen schilderijen van Rineke Marsman maakte de Nederlandse uitgeverij Brokaat haar unieke boek van 2002,  Een en al vrouw, een verzamelobject. De geportretteerde meisjes en vrouwen zijn bekend, onbekend of miskend en alle negen intrigerend:  (…) 

Brigitte Raskin onderneemt zoektochten naar mensen van wie het leven haar fascineert en met het hare verknoopt raakte. In Hartenheer leidt dat haar naar de zestiende eeuw. Daar volgt ze de levensloop van de Deense Christiaan II, de laatste uniekoning in het noorden. Hij scheen een loser, een kortstondige heerser die in de fout ging. Alles werd hem kwalijk genomen. Dat hij zijn Hollandse liefje  (…) 

"Aan het begin van de alfabetisering is de ongeletterde traag en moeizaam aan het spellen. Hij probeert zich zo raak mogelijk uit te drukken en wil kort en goed naar buiten brengen wat in zijn binnenste op verwoording wacht. Aan het eind van de alfabetisering doet de zo geletterde schrijver precies hetzelfde. Zet de een naast de ander en het zal opvallen dat hun schrijfritme even traag is en hun  (…) 

"Savu, Sabu, Sawu. Wie het eiland benoemt, kiest zelf de tweede medeklinker en kiest daardoor partij. Voor de v van de Nederlanders, ooit de veroveraars. Voor de b van de Indonesiërs, nu de machthebbers. Voor de w van de Sawunezen, van oudsher de bewoners.  […] De Sawunezen hadden geen schrift en hun geschiedenis werd mondjesmaat overgeleverd. Zo komt het dat hun liederen van verlangen  (…) 

Ik voel dat er in mij een blijvende plaats bestaat, waar het kind dat ik was, met zijn karakter, zijn aard, zijn persoonlijkheid, onaangetast is gebleven. Het is natuurlijk een kleine plaats, maar ze heeft een grote waarde. En verder is alles eromheen veranderd. Enfin, er is die kleine diamant die blijft voortleven. François Mitterrand (1916-1996) De  (…) 

“Toen ik geboren werd, was hij dood, vermoord in de oorlog die de twintigste eeuw in twee delen spleet die van elkaar verschillen als hij en ik.” De eeuw van de ekster is een verhaal in zwart-wit. Het speelt zich af aan deze en gene kant van de wereld, in België en in China. Wat gebeurde in de eerste helft van de twintigste eeuw, wordt verteld in de tweede. De hoofdpersoon is Joseph  (…) 

Zomer 1902. Antwerpen maakt zich op voor de jaarlijkse lichtstoet, en optocht van met elektrisch licht overgoten praalwagens, die de verliching in de toekomst verheerlijkt voor een publiek dat thuis nog met kaarsen en petroleum sukkelt. Ook de maatschappij Leopold is weer van de partij. Van de acht Lichtstoeten in de voorgaande jaren heeft ze er drie gewonnen en de "stoetkampioenen" - want zo  (…) 

Een winter lang blijft hij door haar hoofd spoken en schrijft zij het dagboek van een seizoen quarantaine. Drie maanden. Dertien weken, terecht een ongeluksgetal. Negentig dagen rukt ze treurig en begerig de blaadjes van de kalender: hij wil me niet, hij wil me een beetje, hij wil me helemaal. Het uitkijken naar een geheime afspraak wordt het verwachten van een nieuw begin, alsof het leven een  (…) 

Op 11 juli 1970 zit het dorp Olsene opgescheept met een lijk dat nergens en bij niemand thuishoort. Vier dagen later staat Brigitte Raskin daar op het kerkhof, waar een man van 32 wordt begraven, die ze even heeft gekend, maar nooit zelfs maar een hand heeft gegeven. Een opdringerige huisgenoot is verdwenen, een obsessie huist voortaan in haar hoofd. Wie was Frans Maes? Waarom gaf hij zich uit  (…)